Między nami spoko.

Czas.

Fajnie, ze w końcu go znalazłam. Dlaczego przestałam pisać?

-jego brak?

-brak chęci?

Czas znajdzie się zawsze, po prostu ostatnio nie potrafię go sobie zorganizować.

Za dużo o tych wskazówkach. Przejdę do rzeczy. Brakuje mi pisania, czytania komentarzy etc. 

Brakuje mi samej obecności tutaj.

Dzielenie się słowami przynosi mi niesamowitą ulgę. Stukanie w klawiaturę to takie moje małe katharsis.

Z wielkim sentymentem i poruszeniem wracam do swoich starych wpisów. Archiwum to kopalnia wspomnień. Dobrze, ze mogę do nich wracać. Tęsknie za czasami tej błogiej beztroski.

Kiedyś laptop na moich kolanach był codziennością. Dzisiaj stoi biedaczek na białym stoliczku, tuz obok mojego łózka, tak bardzo zapomniany. Chciałabym żeby ten rytuał z przed roku powrócił. 

Potrzebuje motywacji, którą powoli udaje mi się odnaleźć. Wystarczy mi nadchodząca coraz większymi krokami zima. To idealny czas na ''blogowanie''. Na zewnątrz jest jak jest- wiadomo. 

Będąc domową nudziarą, wolne wieczory zaczynam spędzać w towarzystwie zakurzonego laptopa, gorącej herbaty od której jestem już uzależniona i dobrej muzyki- to karygodnie długie zdanie :)

Dlaczego zaczynam właśnie teraz? Otóż dowiedziałam się dzisiaj, a właściwie wczoraj, że ktoś bardzo doceniał moje wypociny. Poza tym wracam dla samej siebie.

Wiem, wiem jakiś czas temu pisałam podobnie. Zwalczyłam swój słomiany zapal. O czym będę pisać? Niezmiennie o wszystkim i o niczym. Nie wiem czy jest to poprawne językowo, gramatycznie itp.

Najważniejsze, że zajawka jest, no i wciąż się uczę!

Jak czytasz miedzy nami spoko.